Άμεση απελευθέρωση // Αφίσα [03.2013]

[Αφίσα που κολλήθηκε το Μάρτιο του 2013]

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΣΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥΣ

Όλες οι κατ’ ευφημισμόν ονομασίες που έχουν δοθεί, όπως “χώροι φιλοξενίας” ή “κέντρα κράτησης”, δεν μπορούν να αποκρύψουν αυτό που πραγματικά συμβαίνει στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ειδικότερα από το καλοκαίρι του 2012 και μετά, που η εξίσου “φιλόξενη” επιχείρηση “Ξένιος Ζευς” της ελληνικής αστυνομίας έχει οδηγήσει σε μαζικές συλλήψεις μεταναστών εργατών και εργατριών χωρίς χαρτιά. Όλα όσα συμβαίνουν εκεί – από τους ξυλοδαρμούς, τα βασανιστήρια και τους εξευτελισμούς, μέχρι και τη φυσική εξόντωση από τις άθλιες συνθήκες – είναι γνωστά. Αλλά ακόμα και οι ανθρωπιστικοί ψίθυροι έχουν μειωθεί· αντιστρόφως ανάλογα με τα εκλογικά ποσοστά που ανεβαίνουν. Δεν τρέφουμε αυταπάτες, δεν πρόκειται για κάποιο ζήτημα ανθρωπιστικό. Οι μαζικές δολοφονίες στα σύνορα, η κατασκευή του τείχους στον έβρο, τα ρατσιστικά πογκρόμ, το αδιάκοπο κυνήγι των μεταναστών από μπάτσους και φασίστες έχουν ήδη διαμορφώσει το περιβάλλον του νέου ολοκληρωτισμού. Η στρατηγική των αφεντικών που υπαγόρευε τν ακραία υποτίμηση της ίδιας της ζωής. Είναι η μοίρα που επιφυλάσσουν τα αφεντικά σε όσους κρίνουν ότι περισσεύουν: η βαρβαρότητα του κράτους και των θεσμών του, η απαγόρευση, ο θάνατος. Οι μετανάστες προλετάριοι δεν είναι παρά απαγορευμένοι εργάτες και ο εγκλεισμός τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δείχνει ότι τα αφεντικά και οι πολιτικοί τους υπηρέτες δεν διστάζουν να οδηγήσουν ένα κομμάτι της πολυεθνικής εργατικής τάξης στην φυσική εξόντωση. Μια εξόντωση που είναι συνεχώς παρούσα σε πορείες θανάτου από τα βομβαρδισμένα χωριά και πόλεις της Ασίας και της Αφρικής ως τις δυτικές μητροπόλεις. Όλα αυτά δεν συμβαίνουν στο κενό. Σύσσωμος ο εθνικός κορμός οπλίζει τα χέρια των δολοφόνων και των βασανιστών. Όλοι όσοι κυνικά αναγνωρίζουν την μετανάστευση σαν “πρόβλημα”.

Κι όμως οι μετανάστες προλετάριο, απαγορευμένοι με χίλιους τρόπους και βίαια αποκλεισμένοι, αντιστέκονται και μας διδάσκουν μαχητικότητα και αξιοπρέπεια… Αντιστέκονται στους δρόμους των πόλεων, οργανώνουν μαχητικές διαδηλώσεις απαντώντας στις ρατσιστικές δολοφονίες, εξεγείρονται στα στρατόπεδα συγκέντρωση και κάνουν απεργία πείνας, κρατάνε το κεφάλι ψηλά και αγωνίζονται.