[Αφίσα που κολλήθηκε το Φεβρουάριο του 2014]
ΣΤΟ (κάθε) ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ
Οι δολοφονίες των 12 μεταναστών δεν ήταν ατύχημα όπως ισχυρίζονται τα media και η κυβέρνηση. Οι εκατοντάδες πνιγμένοι μετανάστες στη μεσόγειο και οι δολοφονίες στον Έβρο και στα σύνορα δείχνουν ότι η Ελλάδα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι, όπως δεξιοί και αριστεροί μας παρουσιάζουν, αλλά κράτος σε πόλεμο. Η φύλαξη των συνόρων με στρατιωτικά μέσα ισοδυναμεί με θάνατο, για όσους επιλέγουν να φύγουν από χώρες όπως το Αφγανιστάν και η Συρία όπου κυριαρχεί η φρίκη του πολέμου. Δεν ξεχνάμε ότι το ιμπεριαλιστικό ελληνικό κράτος και ο στρατός του συμμετέχει σε αυτούς τους πολέμους μαζί με τους δυτικούς συμμάχους του. Όσοι μετανάστες καταφέρουν να επιζήσουν, έρχονται αντιμέτωποι με την ελληνική βαρβαρότητα. Πολιτική απαγόρευση της ύπαρξης τους, εκμετάλλευση, υποτίμηση, συνεχές κυνηγητό και εγκλεισμός.
ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ (αλλά και έξω από αυτά)
Μετά τα πογκρόμ της ρατσιστικής αστυνομικής επιχείρησης “Ξένιος Δίας” στο κέντρο της Αθήνας, 7000 μετανάστες βρίσκονται κλεισμένοι σε κέντρα κράτησης ανά την Ελλάδα και μερικές χιλιάδες σε κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων. Από τις αρχές του '90 η παρανομοποίηση των μεταναστών εργατών και εργατριών και ο ρατσισμός του εθνικού κορμού, έχουν ως στόχο την εκμετάλλευση, την υποτίμηση της εργασίας και της ίδιας της ύπαρξης τους. Σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης, που μεγάλα κομμάτια της πολυεθνικής εργατικής τάξης περισσεύουν, το κράτος επιστρατεύι τους μηχανισμούς εξόντωσης τους. Η αναβάθμιση και η προβολή των κέντρων κράτησης είναι κρατική πολιτική στα πλαίσια διαχείρισης της κρίσης. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο και απευθύνεται και στο ντόπιο προλεταριάτο. Είστε τυχεροί που ζείτε (ακόμα), άρα και πρόθυμοι να ανεχτείτε ότι σας επιβάλλουμε. Από τα καταναγκαστικά έργα της κοινοφελούς εργασίας μέχρι τη διάλυση του κράτους πρόνοιας.
ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΧΤΙΖΟΥΝ ΕΝΑ ΔΙΑΧΥΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ
ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΦΑΣΙΣΜΟ
