[Αφίσα που κολλήθηκε τον Μάιο του 2013]
ΣΤΗ ΜΑΝΩΛΑΔΑ (ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ…)
ΔΙΕΞΑΓΕΤΑΙ ΑΝΟΙΧΤΑ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ
Στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας τα ντόπια αφεντικά ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Οι μετανάστες εργάτες δουλεύουν σε καθεστώς δουλείας στις φυτείες φράουλας, σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης και απλήρωτοι για μήνες. Πληρώνουν ακόμα και για τα θερμοκήπια στα οποία κοιμούνται. Όταν ζητάνε το μισθό τους, η απάντηση των αφεντικών και της ντόπιας μαφίας που τα συνοδεύει είναι ξυλοδαρμοί και απειλές. Άλλωστε πάνω στην εκμετάλλευση των μεταναστών χτίστηκε η υψηλή κερδοφορία τους. Με τραμπουκισμούς και εκφοβισμούς έμαθαν τους τρόπους που πέφτει το εργατικό κόστος.
Η τοπική κοινωνία σε άψογη συνεργασία με τις αρχές τηρεί όρκο σιωπής. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά τους πυροβολισμούς η αστυνομία έτρεξε στο νοσοκομείο να συλλάβει τους τραυματίες γιατί δεν έχουν χαρτιά. Μικρά και μεγάλα αφεντικά έχουν βρει τη λύση για όποιον τολμάει να κουνηθεί: όταν η συγκομιδή τελειώνει, για να μην τους πληρώσουν τους εκβιάζουν ότι θα τους δώσουν στους μπάτσους. Είναι αυτό που λέμε ότι ο ρατσισμός ρίχνει τα μεροκάματα.
Οι πυροβολισμοί εναντίον των μεταναστών στη Μανωλάδα δείχνουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο πως στόχος είναι η ζωή των μεταναστών να μην έχει καμία αξία. Να θεωρούνται αναλώσιμοι. Για αυτό και η απόπειρα να διεκδικήσουν συλλογικά τα δεδουλευμένα τους έπρεπε να τιμωρηθεί παραδειγματικά.
Δεν μας ξεγελάει καμία δήλωση καταδίκης των όσων συνέβησαν από κόμματα, ανθρωπιστές και media. Οι εμπνευστές και υποστηρικτές του “Ξένιου Δία”, της επιχείρησης Θέτις και των στρατοπέδων συγκέντρωσης είναι το ίδιο φασίστες, το ίδιο δολοφόνοι με αυτά τα καθάρματα που πυροβόλησαν τους μετανάστες εργάτες. Αυτό που έγινε στη Μανωλάδα δείχνει πως θα αντιμετωπίζει το σύγχρονο ολοκληρωτικό κράτος (στο όχι και πολύ μακρινό μέλλον) όσους δουλεύουν σε καθεστώς μαύρης εργασίας και τολμούν να αντιδράσουν. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο και απευθύνεται σε όλους τους εργάτες και τις εργάτριες.
Όσο κομμάτια της ντόπιας εργατικής τάξης συνεχίζουν να αδιαφορούν για την εκμετάλλευση, την υποτίμηση της εργασίας και την παρανομοποίηση των μεταναστών, τόσο περισσότερο τα αφεντικά θα τρίβουν τα χέρια τους. Οι μετανάστες είναι ταξικά μας αδέρφια και ως τέτοια θα τους υπερασπιστούμε. Κάθε δολοφονική επίθεση ενάντια στο πολυεθνικό προλεταριάτο χαράσσεται στη μνήμη του γεμίζοντας τα βλέμματα μας με ταξικό μίσος απέναντι στα αφεντικά, τους φασίστες, τους μπάτσους και τις κάθε είδους μαφίες. Αυτό το μίσος καλά θα κάνουν όλοι αυτοί να το φοβούνται.
