[6ο τεύχος του περιοδικού SELANIK, που κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2024]
Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Είναι πια χειμώνας του 2024. Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι να ολοκληρώσουμε το 6ο τεύχος αυτού του περιοδικού, πέρασαν πολλά γεγονότα από αυτό που έχουμε συνηθίσει να ονομάζουμε επικαιρότητα. Τα περισσότερα από αυτά ξεχάστηκαν όταν νέα θέματα πήραν τη θέση της πιο σημαντικής είδησης της στιγμής. Και έτσι, με μια αλληλουχία όλο και πιο επίκαιρων θεμάτων, διαμορφώθηκε βδομάδα με τη βδομάδα και μέρα με τη μέρα ένα άχρονο τώρα, το οποίο έχει τη «μαγική» ιδιότητα να παραλύει το μυαλό και να μαυρίζει την ψυχή μας.
Αυτό το «τώρα» των τελευταίων μηνών περιελάμβανε μπόλικες εκλογικές αναμετρήσεις. Τις εκλογές προέδρου του ΠΑΣΟΚ και την «ανανέωση του κόμματος», τις εκλογές προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και την «ανανέωση του κόμματος», τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ και τη νίκη του ρεπουμπλικανικού κόμματος και άλλες εκλογικές αναμετρήσεις που αυτή τη στιγμή μας διαφεύγουν. Περιελάμβανε πολεμικές συγκρούσεις, μπόλικο αστυνομικό δελτίο, επιχειρήσεις της αντιτρομοκρατικής και πολύ λάιφ στάιλ. Δηλαδή ένα μείγμα ειδήσεων, που συνδυασμένο με την αφραγκιά μας, είναι κατάλληλο να μας γεμίσει φόβο, απογοήτευση και να μας πείσει ότι το μέλλον μας προβλέπεται δυσοίωνο.
Για να γλυτώσουμε από όλα αυτά, η καλύτερη λύση που έχουμε βρει μέχρι στιγμής ξεκινάει από τη συλλογική κατανόηση του τι πραγματικά συμβαίνει γύρω μας. Αυτό δεν είναι μία χαλαρή υπόθεση. Απαιτεί συστηματική δουλειά για να κρατήσουμε τα μυαλά μας στη θέση τους και την καρδιά μας όρθια από τα κύματα συναισθηματικής φόρτισης που στέλνει κατά πάνω μας το κράτος και ιδιαίτερα η αριστερή του μεριά. Χρειάζεται συλλογική αντίληψη του δικού μας παρελθόντος ως τάξη, αλλά και της ιστορίας του καπιταλιστικού κόσμου. Δεν γίνεται χωρίς έναν ασταμάτητο εμπλουτισμό και μία συνεχή επανεξέταση των εργαλείων που έχουμε για να καταλαβαίνουμε τον κόσμο. Η μέθοδος αυτή μας έχει βοηθήσει να γλυτώσουμε την πτώση από τα σύννεφα αρκετές φορές μέχρι τώρα.
Έτσι, αποφασίσαμε ως antifa selanik τους φθινοπωρινούς μήνες του 2024 να βάλουμε μπρος ένα πλάνο έξι ανοιχτών συναντήσεων με τον γενικό τίτλο Back to the Roots. Το πλάνο αυτό είχε ως αρχικό στόχο να μιλήσουμε για την καταγωγή μιας σειράς εννοιών, που μας έχουν φανεί χρήσιμες για να βγάλουμε άκρη με φαινομενικά ακατανόητα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας. Επιπλέον, προσπαθήσαμε συστηματικά να μεταφέρουμε αυτά τα θεωρητικά εργαλεία με τον πιο κατανοητό τρόπο σε όσους και όσες αποφάσισαν να συμμετάσχουν. Μαζευτήκαμε τις τρεις πρώτες φορές για να μιλήσουμε για τον κόσμο των εμπορευμάτων, την εκμετάλλευση της εργασίας, την κερδοφορία των αφεντικών, την καπιταλιστική κρίση και για άλλες έννοιες που βρίσκουμε στο “Κεφάλαιο” του Μαρξ. Στη συνέχεια εστιάσαμε στις ιδέες του Τέιλορ, του Φόρντ και του Κέυνς, που αποτέλεσαν τη βάση της μεταπολεμικής ρύθμισης των καπιταλιστικών κοινωνιών. Η πέμπτη συνάντηση αφορούσε την έκρηξη της απεθαρχίας και της μαχητικότητας της εργατικής τάξης στην Ιταλία των δεκαετιών του 1960 και 1970, μέσα από την οποία γεννήθηκαν οι ιδέες του Εργατισμού, της Αυτονομίας και του κοινωνικού εργοστασίου. Ο κύκλος των παρουσιάσεων έκλεισε εστιάζοντας στην εργασία για την αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, στον έμφυλο καταμερισμό της εργασίας και σε άλλες ιδέες που μας κληρονόμησαν οι αυτόνομες φεμινίστριες.
Οι παρουσιάσεις αυτές, παρόλο που χρειάστηκαν πολύ συλλογικό κόπο και χρόνο για να γίνουν πραγματικότητα, καθυστερώντας για λίγο την έκδοση αυτού του τεύχους, εμπλούτισαν μοιραία το περιεχόμενό του. Στο τεύχος αυτό επιλέξαμε να μιλήσουμε για πράγματα που συμβαίνουν στις γειτονιές που ζούμε, όπως τις πολιτικές καθαριότητας και δημόσιας τάξης του δήμου Θεσσαλονίκης και τα αστικά μέσα μαζικής μεταφοράς, με αφορμή την έναρξη λειτουργίας του μετρό. Πέρα από τις περιγραφές και τις ερμηνείες που πλασάρονται από τη δεξιά και αριστερή ειδησιογραφία, κοιτάμε τα ζητήματα αυτά μέσα από το πρίσμα της καπιταλιστικής ιστορίας και των ταξικών σχέσεων. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνουμε να δούμε την αντιστροφή της πραγματικότητας που επιβάλλεται από την κρατική προπαγάνδα: μέτρα πειθάρχησης, ελέγχου και επιτήρησης της εργατικής τάξης βαφτίζονται καθαριότητα, αισθητική, φροντίδα, βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και τεχνολογική εξέλιξη.
Όπως ήταν αναμενόμενο, μέσα σε όλες αυτές τις συζητήσεις του Back to the Roots αναδύθηκαν και ερωτήματα σχετικά με την ίδια την οργάνωση. Έτσι, στο τεύχος αυτό αποφασίσαμε να καταγράψουμε κάποιες σκέψεις γύρω από το «οργανωτικό» ζήτημα, τη μορφή «κόμμα», τον «χώρο» και την αυτονομία.
Όπως είπαμε παραπάνω, είναι κρίσιμο να διαθέτουμε μία συλλογική μνήμη. Δηλαδή έναν τρόπο να θυμόμαστε από κοινού αυτά που μας συνέβησαν, τι πήγε καλά και ποιες μπανανόφλουδες πατήσαμε. Να θυμόμαστε ή να ανακαλύπτουμε τα αντίστοιχα παθήματα-μαθήματα όσων εργατών και εργατριών προηγήθηκαν από εμάς. Να βλέπουμε τα σχέδια των αφεντικών και τις κρατικές πολιτικές, όχι ως σημειακές πρωτοβουλίες, αλλά μέσα στο χρόνο. Για αυτό, στο τεύχος αυτό θα βρείτε το τέταρτο μέρος του αφιερώματος στην ιστορία των αυτόνομων ομάδων της Θεσσαλονίκης και τη συνέχεια της ιστορίας του ποδοσφαίρου ως θεσμό ενσωμάτωσης των φτωχότερων στρωμάτων στο ελληνικό κράτος και τη σχέση της οπαδικής κουλτούρας με τις πολιτικές διαχείρισής τους.
Η μνήμη αυτή θα ήταν ελλιπής χωρίς τις εμπειρίες και τις αρνήσεις ενός από τα πιο υποτιμημένα τμήματα της πολυεθνικής εργατικής τάξης εντός του ελληνικού κράτους, των μεταναστών και μεταναστριών. Έτσι, θυμηθήκαμε την ιστορία του πογκρόμ εναντίων των αλβανών στην Αθήνα το 2004, το ρόλο του κράτους, των φασιστών, των μέσων ενημέρωσης και της αριστεράς.
Αυτό το περιοδικό που κρατάτε στα χέρια σας δεν είναι παρά ένα μικρό μέρος αυτής της συλλογικής δουλειάς του antifa selanik να κατανοήσουμε τον κόσμο και να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε τον φόβο, την απογοήτευση και την μεμψιμοιρία. Ελπίζουμε να φανεί και σε εσάς χρήσιμο.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Overview
FAQ: Γιατί κάνουμε open-mics και όχι live με φίρμες (πια);
Επιβάλλοντας τη δημόσια τάξη με μια βούρτσα
Ένα μετρό χωρίς οδηγό αλλά με μπόλικο κράτος
20 χρόνια από το αντι-αλβανικό πογκρόμ του 2004
Το κράτος και οι Κυριακές μας (μέρος 2ο)
Το κόμμα, ο “χώρος” και η αυτονομία
Η ιστορία της Εργατικής Αυτονομίας στη Θεσσαλονίκη (μέρος 4ο)
Antifa 031
ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Κεντρική διακίνηση στο στέκι μας στην οδό Μόδη 1, στο κέντρο (κάθε Παρασκευή 20.00-22.30)
Βιβλιοπωλείο Κεντρί (Δημητρίου Γούναρη 22, κέντρο)
Βιβλιοπωλείο Ακυβέρνητες Πολιτείες (Αλ. Σβώλου 28, κέντρο)
Βιβλιοπωλείο Οκτάνα (Ισαύρων 8, κέντρο)
Βιβλιοπωλείο Γιάφκα (Πλατεία Ιωάννου Δέλλιου 4, κέντρο)
Βιβλιοπωλείο – καφέ Ποέτα (Αριστοτέλους 34)
ΑΘΗΝΑ
Αρχείο 71 (Καλλιδρομίου & Ζωσιμάδων, Εξάρχεια)
Carthago (ΕΜΠ)
Βιβλιοπωλείο Ναυτίλος, Χαριλάου Τρικούπη 28
Περίπτερο στην πλατεία Εξαρχείων, Στουρνάρη και Σπύρου Τρικούπη γωνία
Ψιλικατζίδικο στη Βαλτετσίου 50-52
ΙΩΑΝΝΙΝΑ
Fahrenheit 451 – Βιβλία Ανομίας (Τσακάλωφ 20, Άλσος)
ΒΟΛΟΣ
Σουπιά – Αυτοοργανωμένο distro ελευθεριακού βιβλίου και εντύπου
ΠΑΤΡΑ
Αυτοδιαχειριζόμενος χώρος Ανατόπια (Τσαμαδού 81)
KOZANH
Συνεταιριστικό Βιβλιοπωλείο Κοζάνης (Ρήγα Φεραίου 10)
ΛΑΡΙΣΑ
Βιβλιοπωλείο Prosperus (Αθ. Διάκου 2)
Για Σέρρες, Καβάλα, Δράμα, Λαμία, Χανιά ή και άλλες πόλεις, στείλτε μας mail στο antifasln@yahoo.gr και θα φροντίσουμε να φτάσει το περιοδικό στα χέρια σας.
