Διαδήλωση στόμα-με-στόμα στην Παναγία Φανερωμένη που διοργάνωσε το antifa selanik, με αφορμή την ρατσιστική επίθεση εις βάρος μετανάστη στις 06-06-2020.
Ακολουθεί η προκήρυξη που μοιράστηκε στην διαδήλωση:
Ρατσιστική επίθεση στην Παναγία Φανερωμένη
Οι φασίστες, οι μπάτσοι και τα αφεντικά τους μας θέλουν φοβισμένους!!!
Από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης που ύπουλα ονομάσανε “κρίση του κορωνοϊού”, η εργατική τάξη, η τάξη μας, έμοιαζε να παίζει σε μετααποκαλυπτική ταινία τρόμου. Ο δημόσιος χώρος ναρκοθετήθηκε από μπάτσους και ρουφιάνους κάθε είδους για να φιλτράρουν το πως κυκλοφορούμε. Οι “ειδικοί” έκραζαν να μη βρισκόμαστε μεταξύ μας γιατί είμαστε υγειονομική βόμβα. Τα μμε μας μπούκωσαν με μεγάλους αριθμούς για να τα κάνουμε επάνω μας. Γιατρομπάτσοι βγήκαν και έκαναν υγειονομικά πεσίματα σε μετανάστες και ρομά. Οι μισθοί μας κόπηκαν στη μέση και έπρεπε να τη βγάζουμε με επιδόματα. Χίλια στόματα των αφεντικών μας φώναξαν να μείνουμε σπίτι λες και μας χωράνε οι τέσσερις τοίχοι, λες και μένουμε στο πανόραμα με κήπο. Οι πειραγμένοι μικροαστοί στο twitter ανέβαζαν #μένουμεσπίτι και χειροκροτούσαν στα μπαλκόνια.
Όλα αυτά όμως που συνέβησαν τρεις και πλέον μήνες, καθόλου άσχετα και καθόλου παράδοξα δεν είναι. Αντίθετα, εκφράζουν την ανάγκη των αφεντικών να ελέγξουν τους εργασιακούς χώρους, τους δρόμους και τις πλατείες. Τώρα που όλα τα κράτη (και το ελληνικό φυσικά) είναι πάλι με την πλάτη στον τοίχο έχουν ως στόχο να κρατήσουν την εργατική τάξη στη μούγκα και φοβισμένη.
Όλοι οι πυροβολημένοι που υπάκουα ακολούθησαν τα μέτρα χειροκροτώντας και στέλνοντας tweets, οι μασκοφορεμένοι μικροβιοφοβικοί, αλλά και πιο πριν τα μπουκαλάκια νερό που στέλνονταν για τους μπάτσους και τους καραβανάδες στον έβρο είναι πρόβα τζενεράλε της πατριωτικής συστράτευσης για τους δύσκολους καιρούς που είναι να έρθουν. Αυτός ο εθνικός κορμός θα βάλει τις πλάτες (και το χέρι του) για να στηρίξει το ελληνικό κράτος και τα αφεντικά στις νέες τους περιπέτειες.
Τα αφεντικά και τα κράτη τους φροντίζουν να μας βαφτίσουν αντικοινωνικούς, υγειονομικούς κινδύνους, παράνομους και ποιος ξέρει τι άλλο γιατί ασφυκτιούμε να ζήσουμε όπως το θέλανε αυτοί, γιατί αντιδρούμε στα μέτρα που ετοιμάζουν για εμάς. Οι κρατικοί μηχανισμοί ασκούν εργατική πολιτική για να μας κάνουν πιο φτηνούς και πειθαρχημένους. Αυτή η διαχείριση δεν μπορεί παρά να χωρίζει τις γειτονιές μας ταξικά:
Από τη μία είμαστε όλοι/ες εμείς. Πρώτα πρώτα οι μετανάστες και οι μετανάστριες που ήταν πρώτη ύλη της κερδοφορίας των αφεντικών. Όλοι/ες από την αλβανία και την πρώην σοβιετική ένωση που μεγάλωσαν εδώ ακούγοντας επίμονα στα αυτιά τους το μότο “του φτηνού εργάτη που δουλεύει αδιαμαρτύρητα”. Όσοι και όσες έχουμε πάρει γεύση σε μικρό ή μεγάλο βαθμό από τι είναι οι νέες εργασιακές σχέσεις, τις σκατοδουλειές, την πίεση του να ζεις με το ταμείο ανεργίας ή πολλές φορές ούτε καν με αυτό. Όσοι και όσες έχουν πάρει τον κοσμητικό τίτλο “αντικοινωνικοί” στις πλάτες τους. Όλοι και όλες που έχουμε φάει στη μάπα τους μπάτσους και τη βία τους στις γειτονιές που μένουμε, στις πλατείες που αράζουμε, στους δρόμους και στις διαδηλώσεις.
Από την άλλη είναι τα ελληνικά αφεντικά σε φούρνους, αποθήκες, βιοτεχνίες (και ποιος ξέρει τι άλλο) που θέλουν και επιζητούν τη φτηνή εργασία, γιατί έχουν εμπεδώσει πως εδώ και τριάντα χρόνια η ελληνική οικονομία κερδοφορούσε από την απαγόρευση των μεταναστών/στριών. Είναι οι μικροαστοί-που-δεν-είναι-ρατσιστές που ψάχνουν κάθε ευκαιρία να διαμαρτυρηθούν για το «πρόβλημα της μετανάστευσης». Ακόμη, είναι οι μκο στο κέντρο που τα παίρνουν χοντρά για να πειθαρχούν τους μετανάστες που έρχονται από τη μέση ανατολή και τη βόρεια αφρική. Τέλος είναι οι φασίστες που την πέφτουν – όποτε τους παίρνει φυσικά- σε μετανάστες/στριες, που βάζουν το χεράκι τους στους αστυνομικούς σχεδιασμούς, που κάνουν κονέ με τους μαγαζάτορες και τη μαφία.
Τώρα περισσότερο από ποτέ οι γειτονιές μας είναι κομμένες στα δύο. Καθόλου περίεργο επομένως που μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον 3 φασίστες το Σάββατο 6-6-2020 την πέσανε σε μετανάστη εργάτη στην παναγία φανερωμένη. Επειδή τους έπαιρνε αριθμητικά τον περικύκλωσαν, τον ακινητοποίησαν και τον χτυπούσαν άγρια στο κεφάλι και το πρόσωπο για 5 λεπτά. Αφού τον άφησαν λιπόθυμο, του αφαίρεσαν προσωπικά αντικείμενα και έφυγαν ανενόχλητοι. Καθόλου περίεργο επίσης που οι μπάτσοι που κλήθηκαν, έκαναν τους άσχετους με σκοπό να θάψουν το περιστατικό. Είναι απλό: όσο η δημόσια τάξη και ο φόβος θα γίνονται κανόνας, τόσο είναι ευκαιρία για τους φασίστες να αποκτήσουν νέες αρμοδιότητες στις εργατικές γειτονιές. Βέβαια, εμφανίζονται και εξαφανίζονται αναλόγως κρατικών προτεραιοτήτων και πάντα με κρατικές πλάτες. Και η κρατική προτεραιότητα τώρα είναι η εργατική τάξη να είναι χίλια κομμάτια, να ακούει τις κρατικές μαλακίες αγόγγυστα και να μη βγάζει τσιμουδιά.
Οπότε; Οπότε τα πράγματα είναι ζόρικα. Το ελληνικό κράτος και τα αφεντικά του έχουν ένα συνεκτικό σχέδιο για να γίνεται όλο και πιο ασφυκτικός ο έλεγχος της ζωής μας – υγεινομικός, μπατσικός ή και τα δύο- , για να βγάζουν λεφτά ανενόχλητοι και εμείς να μη βγάζουμε λέξη. Και οι φασίστες θα είναι κομμάτι αυτού του σχεδίου.
Όσο κι αν θέλουν να φοβόμαστε και να κλειστούμε σπίτι για τους τωρινούς ή μελλοντικούς ιούς, για τους φασίστες για τους μπάτσους, εμείς είμαστε εδώ. Δεν τρέφουμε την ψευδαίσθηση πως μια διαδήλωση φτάνει ως απάντηση για τη βία που ασκήθηκε σε βάρος ενός μετανάστη εργάτη. Όμως καθόλου μα καθόλου, δε θα αφήσουμε τις ζωές μας στην τύχη τους, σε πεφωτισμένους σωτήρες, σε μπάτσους και φασίστες. Διαδηλώνουμε για το μετανάστη εργάτη που χτυπήθηκε από φασίστες. Επιλέγουμε να φωνάξουμε για τα ταξικά μας δίκια, γιατί η ζωή μας κυριευμένη από το φόβο δεν είναι ζωή. Και για να ξηγιόμαστε ούτε φιλειρηνιστές είμαστε, ούτε ανίκανοι να τα βάλουμε με τους εχθρούς μας.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Στις γειτονιές μας δε χωράνε ρατσιστικές μαλακίες.
Πόλεμος ενάντια στο φόβο!
