[Αφίσα που κολλήθηκε το Φεβρουάριο του 2013]
Ο μετανάστης εργάτης Σαχτζάτ Λουκμάν δολοφονήθηκε από τις μαχαιριές ελλήνων φασιστών στις 17 Γενάρη στα Πετράλωνα πηγαίνοντας στη δουλειά του.
Ο μετανάστης εργάτης Σικ Ντιαγιέ δολοφονήθηκε, κυνηγημένος από τους δημοτόμπατσους την 1η Φλεβάρη στο Θησείο σε ώρα εργασίας.
Είναι δύο από όλους αυτούς και όλες αυτές που ζουν και αναπνέουν “αόρατοι” στους δρόμους. Ζουν και αναπνέουν δουλεύοντας στα κάτεργα των ντόπιων αφεντικών. Ζουν και αναπνέουν φυλακισμένες πίσω από τις γρύλλιες των μπουρδέλων και των νοικοκυριών. Ζουν και αναπνέουν πουλώντας την πραμάτεια τους για να τα βγάλουν πέρα – ενάντια στους εκβιασμούς των μπάτσων και των μαφιών που τους σπρώχνουν προς “θέσεις εργασίας” στο οργανωμένο έγκλημα.
Είναι δύο από όλους αυτούς τους απαγορευμένους εργάτες και εργάτριες που αντιμετωπίζουν την βίαιη υποτίμηση των ζωών τους: τις σφαίρες των λιμενικών και τον φράχτη στον Έβρο, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τον Ξένιο Δία και τα βασανιστήρια στα τμήματα, τα ρατσιστικά πογκρόμ και τα μαχαίρια των φασιστών, τη συνένοχη σιωπή και το ρατσισμό των μικροαστών. Για το κράτος και τις στατιστικές του είναι δύο ακόμα “παράπλευρες απώλειες”, δύο ακόμα “μεμονωμένα περιστατικά”… Γνωρίζουμε καλά ότι ο πόλεμος αυτός στρέφεται ενάντια στο σύνολο της πολυεθνικής εργατικής τάξης.
Δεν γελιόμαστε. Είναι δύο ονόματα ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα, εξίσου δύσκολα αλλά εντελώς άγνωστα. Είναι όλοι αυτοί και όλες αυτές που έχουν διασχίσει με τα πόδια μέρη που ποτέ δεν έχουμε φανταστεί, που εξεγείρονται στα κέντρα κράτησης, που δίνουν ζωή στις πλατείες και τους δρόμους όλων των πόλεων αυτού του κόσμου, που μαθαίνουν να ξεφεύγουν από τους αστυνομικούς ελέγχους κάνοντας πράξη την αλληλεγγύη, που μαθαίνουν να επιβιώνουν συλλογικά μέσα στις πιο σκληρές συνθήκες, που μαθαίνουν ποιοι είναι οι εχθροί τους – απέναντι σε ποιους οργίζονται και ποιους μισούν.
Είναι τα ονόματα όλων αυτών των χιλιάδων μεταναστών και μεταναστριών που γράφουν με το αίμα τους κόκκινες τις σελίδες και των δικών μας ζωών.
ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ!
ΜΙΣΟΣ ΤΑΞΙΚΟ
